لوله کشی برق ساختمان های مختلف از جمله مهم ترین و حساس ترین مراحل لازم برای تکمیل آن ها می باشد و این کار قبل از فروش و تحویل ساختمان به خریداران حتما باید مطابق با اصول و استاندارد های تعیین شده در این زمینه صورت پذیرد. از جمله اصللاحات و روش های مرسوم در این خصوص، سیم کشی به روش روکار یا توکار است که هر یک با ویژگی های و ملاحظات خاص خود در شرایط لازم مورد استفاده قرار می گیرند. در این مقاله ی تخصصی از سری مقالات منتشر شده در سایت گروه تولیدی آیدین پلاستیک قصد داریم تا به صورت خلاصه و مفید در مورد تفاوت های این دو روش لوله کشی برق اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهیم؛ پس در ادامه با ما همراه باشید.
ویژگی های لوله کشی روکار چیست؟
بسیاری از افرادی که از اطلاعات و تجربه ی کافی در این خصوص بهره مند نیستند معمولا با این سوال مواجه می شوند که کدام روش بهتر است و اغلب برقکاران محترم در پاسخ به این سوال می گویند که با توجه به نوع کاربرد و کاربری ساختمان لازم است که نسبت به این موضوع تصمیم گیری نمود. البته که لوله کشی روکار به جهت اینکه بیشتر در دسترس می باشد، در هنگام بروز مشکلات، اتصالی ها و ….. پروسه ی تعمیر و تعویض راحت تری خواهد داشت و به همین دلیل که قابل رویت می باشد از امنیت بیشتری نیز برخوردار است اما باید دید که در چه ساختمانی می خواهیم از این روش بهره گیریم. در این سیستم تمامی اتصالات از نوع پیچی می باشند و از طریق ابزار های کمکی نظیر انواع پیچ و مهره، زانویی و سه راهی، بوشن و …. به یکدیگر وصل می شوند. لوله هایی که در روش لوله کشی روکار مورد استفاده قرار می گیرند لازم است که از طریق ابزار های مخصوص محکم شده و در جای خود ثابت گردند تا به آن ها اآسیبی وارد نشد و همچنین اگر برای نصب آن ها به سقف یا دیوار از بست استفاده می گردد، لازم است که بست ها به وسیله ی روی پلاگ یا پیچ به سطح زمینه ی آن متصل گردند و در فاصله های استاندارد و به صورت منظم نصب شوند. دقت داشته باشید که در لوله کشی روکار فاصله ی هر لوله با دیوار یا سقف حداقل باید شش میلی متر باشد. همچنین با توجه به جنس سطح زمینه باید از نوع پیچ مناسب استافده نمود، به این ترتیب برای سطوح فلزی از پیچ فولادی و برای سطوح چوبی از پیچ مخصوص چوب استفاده می گردد.
استفاده از لوله های فولادی سیاه در لوله کشی روکار
در صورت به کارگیری این متریال لازم است که تمامی لوله ها، جعبه تقسیم ها و …. حتما ضد زنگ زده شود و سپس با یک رنگ پوشاننده ی ثانویه پوشش داده شود. معمولا این لوله های فلزی به گونه ای هستند که در برابر تغییرات آب و هوایی و رطوبت تحت تاثیر قرار می گیرند و ضمن رعایت نکته ای که ذکر شد، نباید از این محصول در اجرای لوله کشی روکار فضاهای باز، حیاط خلوت، حیاط و ….. استفاده نمود.
ویژگی های لوله کشی توکار برق چیست؟
در بسیاری از پروژه های ساختمانی به جهت افزایش زیبایی نهایی و همچنین حفاظت از متریال ها و تجهیزات سیم کشی ترجیح برقکاران به پیاده سازی سیستم توکار می باشد که در این صورت لازم است که با توجه به نقشه ی تهیه شده برای انجام این کار، برای عبور دادن لوله ها و تجیهزات برق محل های مشخصی بر روی دیوار ها، سقف و کف ساختمان در نظر گرفته شود و شیار زنی های لازم قبل از اجرای عملیات بتن ریزی انجام گردد. در روش لوله کشی توکار باید توجه داشت که شیاری که بر روی دیوارها ایجاد می گردد، دارای عمقی کمتر از نصف ضخامت آن دیوار بوده و به گونه ای باشد که پس از قرار گیری لوله ها و سیم ها کاملا زیر سطح بیرونی و نهایی دیوار ( حدود ۱۵ میلی متر ) قرار گیرند و پس از مرحله ی گچ کاری هیچ گونه برجستگی بر روی سطح ایجاد نشود. معمولا ایجاد شیار بر روی دیوار ها برای قرار دادن لوله های برق ( در سیستم لوله کشی توکار ) به وسیله ی ابزار های مکانیکی نظیر دستگاه شیار زن انجام می گردد تا علاوه بر دقت و ظرافت بیشتر از آسیب احتمالی به سایر بخش های دیوار جلوگیری گردد . دقت داشته باشید که در این روش سیم کشی استفاده از لوله های خرطومی پی وی سی مجاز نمی باشد.
لوله کشی برق توکار بهتر است یا روکار؟
داشتن آگاهی نسبت به مزیت ها و معایب و ویژگی های خاص هر یک از روش های تو کار و روکار باعث می شود که بتوان با توجه به نوع پروژه مناسب ترین سیستم را برای برق کاری یک ساختمان انتخاب نمود به گونه ای که در پایان و در زمان اتمام کلیه ی عملیات فاکتورهایی نظیر تامین زیبایی، افزایش کیفیت کار، حفظ ظرافت، ایجاد امنیت و حفاظت از سیم ها و تجهیزات، دوام و استحکام و …. مورد توجه قرار گرفته باشد.
